حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ : أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنْ أَبِي الزِّنَادِ عَنْ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ { إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ أَدْبَرَ الشَّيْطَانُ وَلَهُ ضُرَاطٌ حَتَّى لَا يَسْمَعَ التَّأْذِينَ، فَإِذَا قَضَى النِّدَاءَ أَقْبَلَ حَتَّى إِذَا ثُوِّبَ بِالصَّلَاةِ أَدْبَرَ، حَتَّى إِذَا قَضَى التَّثْوِيبَ أَقْبَلَ حَتَّى يَخْطِرَ بَيْنَ الْمَرْءِ وَنَفْسِهِ، يَقُولُ : اذْكُرْ كَذَا اذْكُرْ كَذَا، لِمَا لَمْ يَكُنْ يَذْكُرُ حَتَّى يَظَلَّ الرَّجُلُ لَا يَدْرِي كَمْ صَلَّى }
อับดุลลอฮฺ บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มาลิกได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากอบุซซินาด จากอัลอะอฺร็อจญ์ จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ ว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “เมื่ออะซานถูกประกาศขึ้น ชัยฏอนจะวิ่งหนีพร้อมกับผายลม กระทั่งมันไม่ได้ยินเสียงอะซาน เมื่อเสียงประกาศสิ้นสุดลงมันก็จะกลับมา กระทั่งคำประกาศเริ่มละหมาด (อิกอมะฮฺ) ถูกประกาศก็จะวิ่งหนี (อีกครั้ง) กระทั่งคำประกาศนั้นสิ้นสุดลง มันก็จะกลับมาแล้วเข้าไปในอยู่ระหว่างคน ๆ หนึ่งกับจิตใจของเขา (คือ เข้าไปอยู่ในใจหรือในความคิด) โดยมันจะพูด (กระซิบกระซาบ) ว่า ‘นึกถึงสิ่งนั้นสิ นึกถึงสิ่งนี้สิ’ เพื่อให้นึกถึงสิ่งที่ไม่ควรนึกถึง กระทั่งคน ๆ นั้นไม่รู้ว่าเขาได้ละหมาดไปกี่ร็อกอะฮฺแล้ว”
