حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ رَاهَوَيْهِ قَالَ : حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ قَالَ : حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ يَحْيَى نَحْوَهُ، قَالَ يَحْيَى : وَحَدَّثَنِي بَعْضُ إِخْوَانِنَا أَنَّهُ قَالَ : لَمَّا قَالَ حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ، قَالَ : لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، وَقَالَ : هَكَذَا سَمِعْنَا نَبِيَّكُمْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ
อิสหาก บินรอฮะวัยฮฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า วะฮบฺ บินญะรีร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฮิชามได้รายงานแก่พวกเรา จากยะหฺยา เช่นเดียวกับรายงานก่อนหน้านี้ (หะดีษเลขที่ 612) ยะหฺยาได้กล่าวว่า : พี่น้องบางคนของพวกเราได้รายงานแก่ฉันโดยกล่าวว่า : เมื่อผู้ประกาศอะซานกล่าวว่า “หัยยะ อะลัศ เศาะลาหฺ” (จงมาสู่การละหมาดเถิด) ท่าน (มุอาวิยะฮฺ) ได้กล่าว (ตอบกลับ) ว่า “ลา เหาละ วะลา กุววะตะ อิลลา บิลลาฮฺ” (ไม่มีกำลังและไม่มีพลังใด ๆ เว้นแต่ด้วยกับ (อนุมัติจาก) อัลลอฮฺเท่านั้น) แล้วท่านก็กล่าวว่า “เช่นนี้แหละที่เราเคยฟังนบีของพวกท่าน ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าว”
