حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ نَوْفَلٍ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ قَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلْ نَفَعْتَ أَبَا طَالِبٍ بِشَيْءٍ فَإِنَّهُ كَانَ يَحُوطُكَ وَيَغْضَبُ لَكَ؟، قَالَ { نَعَمْ هُوَ فِي ضَحْضَاحٍ مِنْ نَارٍ، لَوْلَا أَنَا لَكَانَ فِي الدَّرَكِ الْأَسْفَلِ مِنْ النَّارِ }
มูซา บินอิสมาอีล ได้รายงานแก่พวกเราว่า อบูอะวานะฮฺได้รายงานแก่พวกเราว่า อับดุลมะลิกได้รายงานแก่พวกเรา จากอับดุลลอฮฺ บินอัลหาริษ บินเนาฟัล จากท่านอัลอับบาส บินอับดุลมุฏเฏาะลิบ กล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ ท่านสามารถให้คุณอะไรสักอย่าง (หมายถึง ให้ความช่วยเหลือ) แก่อบูฏอลิบได้ไหมครับ เพราะ (ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่) เขาได้ปกป้องคุ้มครองท่านและโกรธเคืองผู้ที่ขัดขวางท่าน?” ท่านนบีตอบกล่าวว่า “แน่นอน เขาอยู่ในส่วนที่ตื้นของนรกแล้ว (คือถูกแผดเผาถึงเพียงตาตุ่ม) และถ้าไม่ใช่เพราะฉันแล้ว เขาคงต้องอยู่ในนรกที่ลึกที่สุดอย่างแน่นอน”
