حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ : حَدَّثَنَا شَيْبَانُ عَنْ يَحْيَى قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا سَلَمَةَ يَقُولُ : أَخْبَرَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ : أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَاءَهُ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ يَوْمَ الْخَنْدَقِ، فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ وَاللَّهِ مَا كِدْتُ أَنْ أُصَلِّيَ حَتَّى كَادَتْ الشَّمْسُ تَغْرُبُ وَذَلِكَ بَعْدَ مَا أَفْطَرَ الصَّائِمُ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { وَاللَّهِ مَا صَلَّيْتُهَا } فَنَزَلَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى بُطْحَانَ وَأَنَا مَعَهُ، فَتَوَضَّأَ ثُمَّ صَلَّى يَعْنِي الْعَصْرَ بَعْدَ مَا غَرَبَتْ الشَّمْسُ، ثُمَّ صَلَّى بَعْدَهَا الْمَغْرِبَ
อบูนุอัยมฺได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชัยบานได้รายงานแก่พวกเรา จากยะหฺยากล่าวว่า ฉันเคยฟังอบูสะละมะฮฺกล่าวว่า ท่านญาบิร บินอับดุลลอฮฺ ได้บอกเล่าแก่พวกเราว่า : ท่านอุมัร บินอัลค็อฏฏ็อบ ได้มาหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ในวันแห่งค็อนดัก (หลังจากที่ดวงอาทิตย์ตกไปแล้ว) แล้วท่านก็กล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ผมยังไม่ได้ละหมาดเลย กระทั่งดวงอาทิตย์ใกล้จะหายไป และนั่นคือหลังจากที่ผู้ที่ถือศีลอดได้ละศีลอดไปแล้ว” ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ฉันก็ยังไม่ได้ละหมาดเหมือนกัน” แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ลงไปที่บุฏหาน (หุบเขาแห่งหนึ่งในมะดีนะฮฺ) และฉันไปกับท่านด้วย ท่านอาบน้ำละหมาด จากนั้นก็ละหมาด คือละหมาดอัศรฺ หลังจากที่ดวงอาทิตย์ตกไปแล้ว หลังจากนั้นท่านก็ละหมาดมัฆริบ
