حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلَاءِ قَالَ : حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ بُرَيْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي بُرْدَةَ عَنْ أَبِي مُوسَى قَالَ : قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { أَعْظَمُ النَّاسِ أَجْرًا فِي الصَّلَاةِ أَبْعَدُهُمْ فَأَبْعَدُهُمْ مَمْشًى، وَالَّذِي يَنْتَظِرُ الصَّلَاةَ حَتَّى يُصَلِّيَهَا مَعَ الْإِمَامِ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنْ الَّذِي يُصَلِّي ثُمَّ يَنَامُ }
มุฮัมหมัด บินอัลอะลาอ์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อบูอุสามะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา จากบุร็อยดฺ บินอับดุลลอฮฺ จากอบูบุรดะฮฺ จากท่านอบูมูซากล่าวว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “คนที่ได้รับผลบุญมากที่สุดในการละหมาด ก็คือคนที่อยู่ห่างไกลที่สุด เนื่องจากระยะทางที่ไกลที่สุดของเขา และคนที่รอคอยการละหมาดกระทั่งเขาได้ทำการละหมาดพร้อมกับอิมามนั้นจะได้ผลบุญมากกว่าคนที่ละหมาดแล้วก็เข้านอน”
