حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَدْرَكَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ وَهُوَ يَسِيرُ فِي رَكْبٍ يَحْلِفُ بِأَبِيهِ، فَقَالَ { أَلَا إِنَّ اللَّهَ يَنْهَاكُمْ أَنْ تَحْلِفُوا بِآبَائِكُمْ مَنْ كَانَ حَالِفًا فَلْيَحْلِفْ بِاللَّهِ أَوْ لِيَصْمُتْ }
อับดุลลอฮฺ บินมัสละมะฮฺ ได้รายงานแก่พวกเรา จากมาลิก จากนาฟิอฺ จากท่านอับดุลลอฮฺ บินอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ซึ่งกล่าวว่า : วันหนึ่งท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้พบเจอกับท่านอุมัร บินอัลค็อฏฏ็อบ ขณะที่ท่านอุมัรกำลังขี่สัตว์พาหนะพร้อมกล่าวสาบานด้วยชื่อของบิดาของท่าน ท่านเราะสูลุลลอฮฺจึงกล่าวว่า “พึงทราบเถิดว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงห้ามมิให้พวกท่านกล่าวสาบานด้วยชื่อบรรพบุรุษของพวกท่าน ใครที่ต้องการสาบาน เขาจงสาบานด้วยกับ (พระนามของ) อัลลอฮฺ หรือไม่ก็เงียบเถิด”
