حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ قَالَ : حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ قَالَ : حَدَّثَنَا عَبْدُ الْحَمِيدِ صَاحِبُ الزِّيَادِيِّ قَالَ : سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ الْحَارِثِ قَالَ : خَطَبَنَا ابْنُ عَبَّاسٍ فِي يَوْمٍ ذِي رَدْغٍ فَأَمَرَ الْمُؤَذِّنَ لَمَّا بَلَغَ : حَيَّ عَلَى الصَّلَاةِ، قَالَ : قُلْ الصَّلَاةُ فِي الرِّحَالِ، فَنَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ، فَكَأَنَّهُمْ أَنْكَرُوا، فَقَالَ : كَأَنَّكُمْ أَنْكَرْتُمْ هَذَا، إِنَّ هَذَا فَعَلَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي يَعْنِي النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، إِنَّهَا عَزْمَةٌ وَإِنِّي كَرِهْتُ أَنْ أُحْرِجَكُمْ
وَعَنْ حَمَّادٍ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَارِثِ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ نَحْوَهُ، غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ : كَرِهْتُ أَنْ أُؤَثِّمَكُمْ فَتَجِيئُونَ تَدُوسُونَ الطِّينَ إِلَى رُكَبِكُمْ
อับดุลลอฮฺ บินอับดุลวะฮฺฮาบ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฮัมมาด บินซัยดฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อับดุลหะมีด สหายของอัซซะยาดีย์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฉันเคยฟังอับดุลลอฮฺ บินอัลหาริษ กล่าวว่า : ท่านอิบนุอับบาสได้กล่าวคุฏบะฮฺแก่พวกเราในวันที่ท้องถนนเต็มไปด้วยน้ำและโคลน (เนื่องจากฝนตก) แล้วท่านก็สั่งผู้ประกาศให้กล่าวอะซาน เมื่อถึงคำกล่าวที่ว่า “หัยยะ อะลัศ เศาะลาฮฺ” (จงมาสู่การละหมาดเถิด) ท่านก็กล่าว (กับผู้ประกาศอะซาน) ว่า “จงกล่าวว่า ‘อัศเศาะลาฮฺ ฟีร ริหาล'” (จงละหมาดที่บ้านของตนเองเถิด) ผู้คนจึงมองกันและกัน (ด้วยความแปลกใจ) เสมือนว่าพวกเขาไม่น้อมรับสิ่งดังกล่าว ท่านอิบนุอับบาสจึงกล่าวว่า “เหมือนว่าพวกท่านจะปฏิเสธเรื่องนี้ แท้จริงคนที่ดีกว่าฉันเคยทำสิ่งนี้มาก่อน หมายถึง ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม และแท้จริงแล้วมัน (การละหมาดวันศุกรื) คือสิ่งจำเป็น (วาญิบ) และฉันไม่อยากสั่งให้พวกท่านออกมา (แล้วต้องพบความลำบาก)”
และมีรายงานจากฮัมมาด จากอาศิม จากอับดุลลอฮฺ บินอัลหาริษ จากท่านอิบนุอับบาส เช่นเดียวกัน เพียงแต่ท่านอิบนุอับบาสได้กล่าวเพิ่มเติมว่า “และฉันไม่อยากทำให้พวกท่านต้องมีบาป โดยที่พวกท่านมาละหมาดทั้งที่มีโคลนเต็มถึงหัวเข่า”
