حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ قَالَ : حَدَّثَنَا بِشْرٌ قَالَ : حَدَّثَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنْ ابْنِ سِيرِينَ عَنْ عَبْد الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ، ذَكَرَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَعَدَ عَلَى بَعِيرِهِ وَأَمْسَكَ إِنْسَانٌ بِخِطَامِهِ أَوْ بِزِمَامِهِ قَالَ { أَيُّ يَوْمٍ هَذَا؟ } فَسَكَتْنَا حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُسَمِّيهِ سِوَى اسْمِهِ، قَالَ { أَلَيْسَ يَوْمَ النَّحْرِ؟ } قُلْنَا : بَلَى، قَالَ { فَأَيُّ شَهْرٍ هَذَا؟ } فَسَكَتْنَا حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُسَمِّيهِ بِغَيْرِ اسْمِهِ، فَقَالَ { أَلَيْسَ بِذِي الْحِجَّةِ؟ } قُلْنَا : بَلَى، قَالَ { فَإِنَّ دِمَاءَكُمْ وَأَمْوَالَكُمْ وَأَعْرَاضَكُمْ بَيْنَكُمْ حَرَامٌ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا فِي بَلَدِكُمْ هَذَا، لِيُبَلِّغ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ فَإِنَّ الشَّاهِدَ عَسَى أَنْ يُبَلِّغَ مَنْ هُوَ أَوْعَى لَهُ مِنْهُ }
มุสัดดัดได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า บิชรฺได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อิบนุเอานฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอิบนุสีรีน จากอับดุรเราะหฺมาน บินอบีบักเราะฮฺ จากพ่อของเขา (คือ ท่านอบอบูบักเราะฮฺ) โดยท่านได้กล่าวว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยนั่งบนหลังอูฐของท่าน โดยมีผู้คนจับเชือกจูงหรือบังเหียนของอูฐตัวนั้นเอาไว้ แล้วท่านนบีก็ถามขึ้นว่า “นี่คือวันอะไร?” พวกเราต่างนิ่งเงียบ เพราะคิดว่าท่านจะเรียกชื่อวันนี้ด้วยชื่ออื่น แล้วท่านก็กล่าวว่า “นี่ไม่ใช่วันนะหรฺ (วันอีดอัฎฮา) หรือ?” พวกเราตอบว่า “ใช่ครับ” ท่านถามต่อว่า “นี่คือเดือนอะไร?” พวกเราต่างนิ่งเงียบ เพราะคิดว่าท่านจะเรียกชื่อเดือนนี้ด้วยชื่ออื่น แล้วท่านก็กล่าวว่า “นี่ไม่ใช่เดือนซุลหิจญะฮฺหรือ?” พวกเราตอบว่า “ใช่ครับ” และท่านได้กล่าวว่า “แท้จริงเลือดเนื้อของพวกท่าน ทรัพย์สินของพวกท่าน และเกียรติระหว่างพวกท่านเป็นที่ต้องห้าม เหมือนกับที่วันนี้ของพวกท่าน (คือวันอีดอัฎฮา) ในเดือนนี้ของพวกท่าน (คือเดือนซุลหิจญะฮฺ) และในแผ่นดินนี้ของพวกท่าน (คือเมืองมักกะฮฺ) เป็นที่ต้องห้ามเช่นกัน และคนที่อยู่ที่นี่จงบอกต่อกับคนที่ไม่ได้อยู่เถิด หวังว่าคนที่อยู่จะถ่ายทอดต่อไปให้ผู้ที่มีเข้าใจมากกว่าตัวเขาเอง”
