حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا وَكِيعٌ ح و حَدَّثَنَا يَحْيَى حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ الْأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ { الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ } شَقَّ ذَلِكَ عَلَى أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَقَالُوا : أَيُّنَا لَمْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ؟، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { لَيْسَ كَمَا تَظُنُّونَ إِنَّمَا هُوَ كَمَا قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ : يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ }
อิสหาก บินอิบรอฮีม ได้รายงานแก่พวกเราว่า วะกีอฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา และ (ในอีกสายรายงานหนึ่ง) ยะหฺยาได้รายงานแก่พวกเราว่า วะกีอฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอัลอะอฺมัช จากอิบรอฮีม จากอัลเกาะมะฮฺ จากท่านอับดุลลอฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ซึ่งท่านได้กล่าวว่า : ขณะที่อายะฮฺนี้ถูกประทานลงมาคือ “บรรดาผู้ศรัทธาโดยมิได้ให้การศรัทธาของพวกเขาปะปนกับการอธรรมนั้น…” (อัลอันอาม 6 : 82) มันสร้างความหนักใจแก่บรรดาเศาะหาบะฮฺของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม มาก พวกเขาจึงกล่าวว่า “จะมีใครในหมู่พวกเราที่ไม่เคยอธรรมต่อตัวเองบ้างละ?” ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงได้กล่าวว่า “มันไม่ใช่อย่างที่พวกท่านคาดคิดกัน แท้จริงแล้วมันเหมือนกับที่ลุกมานได้กล่าวกับลูกของเขาว่า ‘ลูกรัก ลูกอย่าได้ตั้งภาคีใด ๆ ต่ออัลลอฮฺ แท้จริงการตั้งภาคีนั้นคือการอธรรมที่ใหญ่หลวง’ (ลุกมาน 31 : 13)”