حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى قَالَ : أَخْبَرَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ قَالَ : حَدَّثَنَا الْأَوْزَاعِيُّ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِي كَثِيرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ أَبِي قَتَادَةَ : عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ { إِنِّي لَأَقُومُ فِي الصَّلَاةِ أُرِيدُ أَنْ أُطَوِّلَ فِيهَا، فَأَسْمَعُ بُكَاءَ الصَّبِيِّ فَأَتَجَوَّزُ فِي صَلَاتِي كَرَاهِيَةَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمِّهِ }
تَابَعَهُ بِشْرُ بْنُ بَكْرٍ وَابْنُ الْمُبَارَكِ وَبَقِيَّةُ عَنْ الْأَوْزَاعِيِّ
อิบรอฮีม บินมูซา ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อัลวะลีด บินมุสลิม ได้บอกเล่าแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อัลเอาซาอีย์ได้รายงานแก่พวกเรา จากยะหฺยา บินอบูกะษีร จากอับดุลลอฮฺ บินอบูเกาะตาดะฮฺ จากพ่อของเขาคือ ท่านอบูเกาะตาดะฮฺ : จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “แท้จริงฉันเคยยืนละหมาด โดยที่ฉันต้องการละหมาดให้ยาว แต่ฉันได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กทารก ฉันจึงกระชับการละหมาดของฉันให้สั้น เพราะไม่อยากสร้างความลำบาก (ใจ) แก่แม่ของเด็ก”
บิชรฺ บินบักรฺ, อิบนุลมุบาร็อก และบะกิยยะฮฺ ได้รายงานหะดีษจากอัลเอาซาอีย์เช่นกัน
