حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ تَوْبَةَ الْعَنْبَرِيِّ قَالَ : قَالَ لِي الشَّعْبِيُّ : أَرَأَيْتَ حَدِيثَ الْحَسَنِ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَقَاعَدْتُ ابْنَ عُمَرَ قَرِيبًا مِنْ سَنَتَيْنِ أَوْ سَنَةٍ وَنِصْفٍ، فَلَمْ أَسْمَعْهُ يُحَدِّثُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غَيْرَ هَذَا، قَالَ : كَانَ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِيهِمْ سَعْدٌ فَذَهَبُوا يَأْكُلُونَ مِنْ لَحْمٍ، فَنَادَتْهُمُ امْرَأَةٌ مِنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّهُ لَحْمُ ضَبٍّ فَأَمْسَكُوا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { كُلُوا ـ أَوِ اطْعَمُوا ـ فَإِنَّهُ حَلاَلٌ } أَوْ قَالَ { لاَ بَأْسَ بِهِ } شَكَّ فِيهِ { وَلَكِنَّهُ لَيْسَ مِنْ طَعَامِي }
มุฮัมหมัด บินอัลวะลีด ได้รายงานแก่พวกเราว่า มุฮัมหมัด บินญะอฺฟัร ได้รายงานแก่พวกเราว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา จากเตาบะฮฺ อัลอันบะรีย์ กล่าวว่า : อัชชะอฺบีย์ได้กล่าวกับฉันว่า : ท่านรู้จักหะดีษของท่านอัลหะสัน จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮฺ วะสัลลัม บ้างไหม? และฉันเคยนั่งอยู่กับท่านอิบนุอุมัรเป็นเวลา 2 ปี หรือ 1 ปีครึ่ง แต่ฉันไม่เคยได้ยินท่านอัลหะสันรายงานจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม นอกจากหะดีษนี้ ท่านอัลหะสันได้กล่าวว่า : บางคนในหมู่เศาะหาบะฮฺของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ซึ่งส่วนหนึ่งคือท่านสะอดฺกำลังรับประทานเนื้อ แล้วหนึ่งในภรรยาของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้บอกกับพวกเขาว่ามันคือเนื้อของตัวฎ็อบ (แย้ทะเลทราย) พวกเขาจึงหยุดกิน ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวว่า “กินไปเถิด (หรือ ทานไปเถิด) มันหะลาล” หรือท่านกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา” ผู้รายงานไม่แน่ใจ (แล้วท่านนบีก็กล่าวต่อไปอีกว่า) “แต่มันไม่ใช่อาหารของฉัน”
