حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَامٍ قَالَ : أَخْبَرَنَا عَبْدَةُ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ الْأَنْصَارِيِّ عَنْ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ : كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي مِنْ اللَّيْلِ فِي حُجْرَتِهِ وَجِدَارُ الْحُجْرَةِ قَصِيرٌ، فَرَأَى النَّاسُ شَخْصَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَامَ أُنَاسٌ يُصَلُّونَ بِصَلَاتِهِ، فَأَصْبَحُوا فَتَحَدَّثُوا بِذَلِكَ، فَقَامَ اللَّيْلَةَ الثَّانِيَةَ فَقَامَ مَعَهُ أُنَاسٌ يُصَلُّونَ بِصَلَاتِهِ صَنَعُوا ذَلِكَ لَيْلَتَيْنِ أَوْ ثَلَاثًا، حَتَّى إِذَا كَانَ بَعْدَ ذَلِكَ جَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَمْ يَخْرُجْ، فَلَمَّا أَصْبَحَ ذَكَرَ ذَلِكَ النَّاسُ، فَقَالَ { إِنِّي خَشِيتُ أَنْ تُكْتَبَ عَلَيْكُمْ صَلَاةُ اللَّيْلِ }
มุฮัมหมัด บินสลาม ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อับดะฮฺได้บอกเล่าแก่พวกเรา จากยะหฺยา บินสะอีด อัลอันศอรีย์ จากอัมเราะฮฺ จากท่านหญิงอาอิชะฮฺ กล่าวว่า : คืนหนึ่งท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ทำการละหมาดในพื้นที่ละหมาดของท่าน (ช่วงอิอฺติกาฟ) โดยมีที่กั้น (เป็นเสื่อ) สั้น ๆ กันพื้นที่ดังกล่าว ผู้คนจึงมองเห็นว่าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กำลังละหมาดตามลำพัง พวกเขาจึงลุกขึ้นละหมาดตามท่าน เช้าวันรุ่งขึ้นผู้คนได้พูดคุยกันถึงเรื่องดังกล่าว ในคืนที่ 2 ท่านเราะสูลก็ได้ลุกขึ้นละหมาดอีก และผู้คนก็ได้ละหมาดตามท่านเหมือนเดิม พวกเขาทำสิ่งนี้ 2 หรือ 3 คืน กระทั่งหลังจากนั้นท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็นั่ง (อยู่ในบ้าน) และไม่ออกไปละหมาด (เหมือนก่อนหน้านี้) เช้าวันรุ่งขึ้นผู้คนถามถึงเรื่องดังกล่าว (กับท่าน) ท่านเราะสูลก็ได้กล่าวว่า “ฉันเกรงว่าการละหมาดกลางคืนจะถูกบัญญัติ (เป็นวาญิบ) แก่พวกท่าน”
