حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَفْصٍ عَمْرٌو حَدَّثَنَا الْأَوْزَاعِيُّ حَدَّثَنِي ابْنُ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا : أَنَّهُ تَمَارَ هُوَ وَالْحُرُّ بْنُ قَيْسِ بْنِ حِصْنٍ الْفَزَارِيُّ فِي صَاحِبِ مُوسَى أَهُوَ خَضِرٌ؟، فَمَرَّ بِهِمَا أُبَيُّ بْنُ كَعْبٍ الْأَنْصَارِيُّ، فَدَعَاهُ ابْنُ عَبَّاسٍ فَقَالَ : إِنِّي تَمَارَيْتُ أَنَا وَصَاحِبِي هَذَا فِي صَاحِبِ مُوسَى الَّذِي سَأَلَ السَّبِيلَ إِلَى لُقِيِّهِ، هَلْ سَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَذْكُرُ شَأْنَهُ؟، قَالَ : نَعَمْ إِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ : بَيْنَا مُوسَى فِي مَلَإٍ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، إِذْ جَاءَهُ رَجُلٌ فَقَالَ : هَلْ تَعْلَمُ أَحَدًا أَعْلَمَ مِنْكَ؟، فَقَالَ مُوسَى : لَا، فَأُوحِيَ إِلَى مُوسَى : بَلَى عَبْدُنَا خَضِرٌ؟، فَسَأَلَ مُوسَى السَّبِيلَ إِلَى لُقِيِّهِ، فَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ الْحُوتَ آيَةً، وَقِيلَ لَهُ : إِذَا فَقَدْتَ الْحُوتَ فَارْجِعْ فَإِنَّكَ سَتَلْقَاهُ، فَكَانَ مُوسَى يَتْبَعُ أَثَرَ الْحُوتِ فِي الْبَحْرِ، فَقَالَ فَتَى مُوسَى لِمُوسَى : { أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَا أَنْسَانِيهِ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ } قَالَ مُوسَى : { ذَلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِي فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا } فَوَجَدَا خَضِرًا، وَكَانَ مِنْ شَأْنِهِمَا مَا قَصَّ اللَّهُ
อับดุลลอฮฺ บินมุฮัมหมัด ได้รายงานแก่พวกเราว่า อบูหัศฟฺ อัมรู ได้รายงานแก่พวกเราว่า อัลเอาซาอีย์ได้รายงานแก่พวกเราว่า อิบนุชิฮาบได้รายงานแก่ฉัน จากอุบัยดุลลอฮฺ บินอับดุลลอฮฺ บินอุตบะฮฺ บินมัสอูด จากท่านอิบนุอับบาส ว่า : ท่านกับอัลหุรรฺ บินก็อยสฺ บินหิศนฺ อัลฟะซารีย์ ได้ถกเถียงกันเรื่องสหายของนบีมูซาว่า เขาคือเคาะฎิรไหม? แล้วท่านอุบัย บินกะอบฺ อัลอันศอรีย์ ก็เดินผ่านมา ท่านอิบนุอับบาสจึงกล่าวว่า “ฉันกับสหายของฉันคนนี้กำลังถกเถียงกันเรื่องสหายของนบีมูซา ผู้ที่นบีมูซาได้ถามหาเส้นทางไปหาเขา ท่านเคยฟังว่าท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้พูดถึงเขาบ้างไหม?” ท่านอุบัยก็ได้ตอบว่า : แน่นอน ฉันเคยฟังท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “(วันหนึ่ง) ขณะที่มูซากำลังอยู่ในหมู่ผู้นำของบนีอิสรออีล ชายคนหนึ่งได้มาหาเขาและกล่าวว่า ‘ท่านทราบไหมว่ามีคนที่มีความรู้มากกว่าท่านหรือเปล่า?’ มูซาตอบว่า ‘ไม่มี’ อัลลอฮฺจึงประทานวะหฺยูแก่มูซาว่า ‘มีสิ คือบ่าวของเราชื่อเคาะฎิร’ มูซาก็ได้ถามเส้นทางไปหาเขา อัลลอฮฺก็ได้ทำให้ปลาเป็นสัญญาณแจ้งแก่มูซา และมีคำพูดกล่าวแก่มูซาว่า ‘เมื่อท่านสูญเสียปลาตัวนั้นไป ท่านก็จงย้อนกลับไป แล้วท่านจะพบกับเขา’ มูซาก็ได้ติดตามร่องรอยของปลาตัวนั้นไปในทะเล แล้วเด็กรับใช้ของมูซา (คือ ยูชะอฺ บินนูน) ก็ได้กล่าวกับมูซาว่า ‘ท่านไม่เห็นหรือขณะที่พวกเราพักอยู่ที่ก้อนหิน แท้จริงผมลืมที่จะพูดถึงเรื่องปลา และไม่มีใครที่ทำให้ผมลืมกล่าวถึงมันนอกจากชัยฏอนเท่านั้น’ (อัลกะฮฟฺ 18 : 63) มูซาก็ได้กล่าวว่า ‘นั่นแหละคือสิ่งที่เราตามหา แล้วทั้งสองก็ตามร่องรอยกลับไปที่เดิม’ (อัลกะฮฟฺ 18 : 64) แล้วทั้งสองก็ได้พบกับเคาะฎิร” นั่นคือเรื่องราวของทั้งสองที่อัลลอฮฺได้เล่าเอาไว้
