حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ مَرْوَانَ بْنِ الْحَكَمِ قَالَ : قَالَ لِي زَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ : مَا لَكَ تَقْرَأُ فِي الْمَغْرِبِ بِقِصَارٍ، وَقَدْ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقْرَأُ بِطُولِ الطُّولَيَيْنِ
อบูอาศิม ได้รายงานแก่พกวเรา จากอิบนุญุร็อยจญ์ จากอิบนุอบีมุลัยกะฮฺ จากอุรวะฮฺ บินอัซซุบัยรฺ จากมัรวาน บินอัลหะกัม กล่าวว่า : ท่านซัยดฺ บินษาบิต ได้กล่าวกับฉันว่า “ทำไมท่านจึงอ่านสูเราะฮฺสั้น ๆ ในละหมาดมัฆริบ ทั้งที่ฉันเคยได้ฟังท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม อ่านด้วยสเราะฮฺที่ยาวที่สุดจาก 2 สูเราะฮฺที่ยาว (หมายถึง สูเราะฮฺอัลอะอฺร็อฟ ส่วนอีกสูเราะฮฺคืออัลอันอาม)”
