حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ حَدَّثَنَا الأَوْزَاعِيُّ حَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ أَبِي كَثِيرٍ حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِي قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ : أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَقْرَأُ بِأُمِّ الْكِتَابِ وَسُورَةٍ مَعَهَا فِي الرَّكْعَتَيْنِ الأُولَيَيْنِ مِنْ صَلاَةِ الظُّهْرِ وَصَلاَةِ الْعَصْرِ، وَيُسْمِعُنَا الآيَةَ أَحْيَانًا، وَكَانَ يُطِيلُ فِي الرَّكْعَةِ الأُولَى
มุฮัมหมัด บินยูสุฟ ได้รายงานแก่พวกเราว่า อัลเอาซาอีย์ได้รายงานแก่พวกเราว่า ยะหฺยา บินอบูกะษีร ได้รายงานแก่ฉันว่า อับดุลลอฮฺ บินอบูเกาะตาดะฮฺ ได้รายงานแก่ฉัน จากพ่อของเขา (คือ ท่านอบูเกาะตาดะฮฺ อัลอันศอรีย์) ว่า “ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม เคยอ่านอุมมุลกิตาบ (อัลฟาติหะฮฺ) และสูเราะฮฺหนึ่งพร้อมกันใน 2 ร็อกอะฮฺแรกของการละหมาดซุฮรฺและอัศรฺ และบางครั้งท่านก็ให้พวกเราได้ยินว่าอ่านอายะฮฺไหน และท่านอ่านยาวในร็อกอะฮฺแรก”
