حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ قَالَ : حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : إِنِّي لاَ آلُو أَنْ أُصَلِّيَ بِكُمْ كَمَا رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم يُصَلِّي بِنَا، قَالَ ثَابِتٌ : كَانَ أَنَسٌ يَصْنَعُ شَيْئًا لَمْ أَرَكُمْ تَصْنَعُونَهُ، كَانَ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَامَ حَتَّى يَقُولَ الْقَائِلُ : قَدْ نَسِيَ، وَبَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ حَتَّى يَقُولَ الْقَائِلُ : قَدْ نَسِيَ
สุลัยมาน บินหัรบฺ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฮัมมาด บินซัยดฺ ได้รายงานแก่พวกเรา จากษาบิต จากท่านอนัส เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ กล่าวว่า “ฉันพยายามที่จะนำละหมาดแก่พวกท่านเหมือนที่ฉันเห็นท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม นำละหมาดแก่พวกเรา” ษาบิตกล่าวว่า “ท่านอนัสได้ทำบางสิ่งที่ฉันไม่เคยเห็นพวกท่านทำ คือเมื่อท่านยกศีรษะขึ้นจากการรุกูอฺ ท่านจะยืนจนกระทั่งบางคนพูดว่า ‘ท่านลืม (ก้มสุญูด) แล้ว’ และ (ท่านจะนั่ง) ระหว่าง 2 สุญูด จนกระทั่งบางคนพูดว่า “ท่านลืม (ก้มสุญูดครั้งที่ 2) แล้ว”
