เศาะฮีหฺ อัลบุคอรีย์ (87) : ท่านนบีถามว่า “เป็นผู้แทนของใคร?” หรือ “มาจากกลุ่มไหน?”

มุฮัมหมัด บินบัชชาร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ฆุนดัรได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า ชุอฺบะฮฺได้รายงานแก่พวกเรา จากอบูญัมเราะฮฺซึ่งได้กล่าวว่า ฉันเคยเป็นล่มแปลระหว่างท่านอิบนุอับบาสกับผู้คน แล้วท่านก็กล่าวว่า : คณะผู้แทนของอับดุลก็อยส์ได้มาหาท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ท่านนบีจึงถามว่า “เป็นผู้แทนของใคร?” หรือ “มาจากกลุ่มไหน?” พวกเขาตอบว่า “จากเผ่าเราะบีอะฮฺ” ท่านนบีก็ได้กล่าวว่า “ยินดีต้อนรับคนกลุ่มนี้” หรือ “ผู้แทนคณะนี้โดยไม่มีความโศกเศร้าและความเสียใจใด ๆ” พวกเขากล่าวว่า “แท้จริงพวกเรามาหาท่านด้วยความยากลำบากจากแดนไกล โดยที่ระหว่างเรากับท่านนั้นมีชุมชนของผู้ปฏิเสธศรัทธาชาวมุฎ็อร และเราไม่สามารถมาหาท่านได้ นอกจากในเดือนต้องห้ามเท่านั้น (ได้แก่ เดือนเราะญับ, ซุลเกาะอฺดะฮฺ, ซุลหิจญะฮฺ และมุหัรร็อม) ดังนั้น ได้โปรดสั่งใช้พวกเราเถิด เราจะได้นำไปบอกต่อแก่กลุ่มชนของเรา เพื่อที่เราจะได้เข้าสวรรค์ด้วยกับมัน” ท่านนบีก็ได้สั่งใช้พวกเขา 4 อย่าง และห้ามพวกเขา 4 อย่าง ท่านนบีสั่งใช้พวกเขาให้ศรัทธาต่อพระองค์อัลลอฮฺ อัซซะวะญัล เพียงผู้เดียว โดยที่ท่านได้กล่าวว่า “พวกท่านรู้ไหมว่า การศรัทธาต่ออัลลอฮฺเพียงผู้เดียวเป็นอย่างไร?” พวกเขาตอบว่า “อัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์รู้ดีที่สุด” ท่านนบีจึงกล่าวว่า “คือการปฏิญาณตนว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ และมุฮัมมัดคือเราะสูลของอัลลอฮฺ, การดำรงละหมาด, จ่ายซะกาต, ถือศีลอดในเดือนเราะมะฎอน และการจ่าย 1ใน 5 ส่วนจากทรัพย์เชลย (ที่พวกท่านได้มา)” และท่านนบีได้ห้ามพวกเขาจากอัดดุบบาอ์ (คือภาชนะจากเปลือกกลวงของลูกน้ำเต้าใช้ดองเหล้า), หันตัม (คือขวดหรือโหลที่ใช้ดองเหล้าหรือใส่ไวน์) และอัลมุซัฟฟัต (หมายถึงภาชนะที่เคลือบหรือยาด้วยชัน หรือน้ำมันดิน)

ชุอฺบะฮฺกล่าวว่า : บางทีท่านก็กล่าวว่า “อันนะกีร” และบางท่านก็กล่าวว่า “อัลมุก็อยยัร” และท่านได้กล่าวว่า “พวกท่านจงจดจำมันไว้ให้ดีและนำไปบอกต่อแก่ผู้คนในกลุ่มชนท่านด้วย”