حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ : حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ قَالَ : حَدَّثَنَا أَبُو عَمْرٍو قَالَ : حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ : أَصَابَتِ النَّاسَ سَنَةٌ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَبَيْنَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَخْطُبُ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ قَامَ أَعْرَابِيٌّ فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكَ الْمَالُ وَجَاعَ الْعِيَالُ فَادْعُ اللَّهَ لَنَا، فَرَفَعَ يَدَيْهِ، وَمَا نَرَى فِي السَّمَاءِ قَزَعَةً، فَوَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ مَا وَضَعَهَا حَتَّى ثَارَ السَّحَابُ أَمْثَالَ الْجِبَالِ، ثُمَّ لَمْ يَنْزِلْ عَنْ مِنْبَرِهِ حَتَّى رَأَيْتُ الْمَطَرَ يَتَحَادَرُ عَلَى لِحْيَتِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَمُطِرْنَا يَوْمَنَا ذَلِكَ، وَمِنَ الْغَدِ، وَبَعْدَ الْغَدِ وَالَّذِي يَلِيهِ، حَتَّى الْجُمُعَةِ الأُخْرَى، وَقَامَ ذَلِكَ الأَعْرَابِيُّ ـ أَوْ قَالَ غَيْرُهُ ـ فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ، تَهَدَّمَ الْبِنَاءُ وَغَرِقَ الْمَالُ فَادْعُ اللَّهَ لَنَا، فَرَفَعَ يَدَيْهِ، فَقَالَ { اللَّهُمَّ حَوَالَيْنَا، وَلاَ عَلَيْنَا } فَمَا يُشِيرُ بِيَدِهِ إِلَى نَاحِيَةٍ مِنَ السَّحَابِ إِلاَّ انْفَرَجَتْ، وَصَارَتِ الْمَدِينَةُ مِثْلَ الْجَوْبَةِ، وَسَالَ الْوَادِي قَنَاةُ شَهْرًا، وَلَمْ يَجِئْ أَحَدٌ مِنْ نَاحِيَةٍ إِلاَّ حَدَّثَ بِالْجَوْدِ
อิบรอฮีม บินอัลมุนซิร ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อัลวะลีดได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อบูอัมรูได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า อิสหาก บินอับดุลลอฮฺ บินอบูฏ็อลหะฮฺ ได้รายงานแก่ฉัน จากท่านอนัส บินมาลิก กล่าวว่า : ผู้คนเคยประสบกับปีที่แห้งแล้งในยุคของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วขณะที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กำลังกล่าวคุฏบะฮฺในวันศุกร์ อาหรับชนบทคนหนึ่งก็ได้ยืนขึ้นแล้วกล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ ทรัพย์สินเสียหายหมดแล้ว และครอบครัวต่างก็หิวโหยหมดแล้วครับ ได้โปรดขอดุอาอ์ต่อพระองค์แก่พวกเราด้วยเถิด” ท่านนบีก็ได้ยกมือทั้งสองข้างขึ้น (ขอดุอาอ์) ซึ่งเราไม่เห็นก้อนเมฆบนท้องฟ้าเลย ขอสาบานต่อผู้ที่ชีวิตของฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ ไม่ทันที่ท่านนบีจะวางมือ เมฆก็ก่อตัวขึ้นเหมือนกับภูเขา แล้วไม่ทันที่ท่านเราะสูลจะลงมาจากมิมบัร ฉันก็ได้เห็นน้ำฝนลงมาเปียกชุ่มเคราของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วเราก็ได้รับน้ำฝนในวันนั้น และวันพรุ่งนี้ แล้วก็วันถัดไป กระทั่งถึงวันศุกร์อีกวัน และอาหรับชนบทคนนั้น (หรือท่านอนัสกล่าวว่า : ชายอีกคน) ก็ได้ลุกขึ้นแล้วกล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ อาคารบ้านเรือยเสียหายและทรัพย์สินก็จมน้ำหมดแล้ว ได้โปรดขอดุอาอ์ต่ออัลลอฮฺแก่พวกเราด้วยเถิด” ท่านนบีก็ได้ยกมือทั้งสองข้างขึ้นและกล่าวว่า “อัลลอฮุมมะ หะวาลัยนา วะลา อะลัยนา” (โอ้อัลลอฮฺ โปรดประทานน้ำฝนรอบตัวเรา และอย่าลงมาบนพวกเรา (จนเป็นอันตราย) เถิด) ไม่ทันที่ท่านนบีจะใช้มือชี้ไปยังท้องฟ้า เมฆทั้งหลายก็หายไป และเมืองมะดีนะฮฺก็กลายเป็นเหมือนทะเลสาป และหุบเขาเกาะนาฮฺมีน้ำไหลเป็นเดือน และไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่มาจากมุมใดก็ตามของเมือง เว้นแต่ว่าเขาจะรายงานเหตุการณ์ฝนตกหนักดังกล่าว
