:: สิ่งที่กีดขวางดุอาอ์ ::
ส่วนหนึ่งของความผิดพลาดที่ขัดขวางมิให้ดุอาอ์ก่อเกิดผลก็คือ ความรีบร้อนของบ่าวเอง และการไม่เชื่อว่าดุอาอ์จะถูกตอบรับ ทำให้เขาสิ้นหวังและละทิ้งการขอดุอาอ์ไป เขาเหมือนกับชายคนหนึ่งที่หว่านเมล็ดพันธ์หรือปลูกพืชผล แล้วเขาก็ดูแลและรดน้ำให้ แต่เมื่อมันล่าช้าในการออกดอกให้ผล เขาก็ทิ้งมันและไม่สนใจมันอีก
ในหนังสือ “เศาะฮีหฺ อัลบุคอรีย์” มีหะดีษที่รายงานจากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า
يُسْتَجَابُ لِأَحَدِكُمْ مَا لَمْ يَعْجَلْ, يَقُولُ : دَعَوْتُ فَلَمْ يُسْتَجَبْ لِي
ดุอาอ์ของคนหนึ่งคนใดในหมู่พวกท่านจะยังคงถูกตอบรับ ตราบใดที่เขาไม่เร่งรีบ แล้วกล่าว (ด้วยความตัดพ้อ) ว่า “ฉันขอดุอาอ์แล้ว แต่มันไม่ถูกตอบรับ” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 6340 และมุสลิม หะดีษเลขที่ 2735)
ใน “เศาะฮีหฺ มุสลิม” ระบุว่าท่านนบีได้กล่าวว่า “ดุอาอ์ของบ่าวจะยังคงถูกตอบรับ ตราบใดที่เขาไม่ได้ขอดุอาอ์ที่เป็นบาป หรือเป็นการตัดความสัมพันธ์ และตราบใดที่เขาไม่รีบร้อน” บรรดาเศาะหาบะฮฺถาม “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ความรีบร้อนที่ว่านั้นเป็นอย่างไร?” ท่านตอบว่า “คือการที่เขาพูดว่า ‘ฉันขอดุอาอ์แล้ว ฉันขอดุอาอ์แล้ว แต่ก็ไม่ว่ามันจะถูกตอบรับเลย’ แล้วเขาก็รู้สึกสิ้นหวังและไม่ยอมขอดุอาอ์อีก” (บันทึกโดยมุสลิม หะดีษเลขที่ 2735, อิบนุหิบบาน หะดีษเลขที่ 981 และอัลบัยฮะกีย์ หะดีษเลขที่ 6222)
ในหนังสือ “มุสนัด” ของอิมามอะหมัด มีรายงานหะดีษจากท่านอนัส กล่าวว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “บ่าวจะยังคงอยู่ในความดีงาม ตราบใดที่เขาไม่รีบร้อน” บรรดาเศาะหาบะฮฺถามว่า “โอ้ท่านเราะสูลุลลอฮฺ เขารีบร้อนอย่างไรหรือครับ?” ท่านตอบว่า “คือเขาพูดว่า ‘ฉันขอดุอาอ์ต่อพระผู้อภิบาลของฉันแล้ว แต่พระองค์ไม่ตอบรับดุอาอ์ของฉัน’” (บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 13008)
——————-
จากหนังสือ “อัดดาอ์ วัดดะวาอ์”
(หรือ “อัลญะวาบุลกาฟีย์ ลิมัน สะอะละ อะนิด ดะวาอิชชาฟีย์”)
โดย อิมามอิบนุก็อยยิม อัลเญาซิยยะฮฺ
