หิสนุลมุสลิม 157
พระองค์ทรงโปรดอภัยโทษต่อผู้มีชีวิตของเรา
اللهم اغْفِرْ لِـحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَشَاهِدِنَا وَغَائِبِنَا، وَصَغِيرِنَا وَكَبِيرِنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا، اللَّـهُـمَّ مَنْ أَحْيَيْتَـهُ مِنَّا فَأَحْيِـهِ عَلَى الإسْلامِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَـهُ مِنَّا فَتَوَفَّهُ عَلَى الْإِيمَانِ، اللَّـهُـمَّ لا تَـحْرِمْنَا أَجْرَهُ، وَلا تُضِلَّنَا بَـعْدَهُ
"โอ้อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงโปรดอภัยโทษต่อผู้มีชีวิตของเรา ต่อผู้ที่ตายของเรา ผู้ที่อยู่ ณ ที่นี้ และผู้ที่มิได้อยู่ ณ ที่นี้ เด็กๆของเราและผู้ใหญ่ของเรา บรรดาชายของเราและบรรดาหญิงของเรา โอ้อัลลอฮฺ ผู้ใดที่พระองค์ให้เขามีชีวิต อยู่ในหมู่พวกเรา ขอพระองค์ทรงให้เขามีชีวิตอยู่ในอิสลาม และผู้ใดที่พระองค์ทรงให้เขาตายไป จากพวกเรา ก็ขอได้ทรงให้เขาตายอยู่ในการศรัทธา โอ้อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงอย่าได้ยับยั้งรางวัลของเราที่ได้ละหมาดให้แก่เขาจากผลบุญของเขา และทรงโปรดอย่าให้เราหลงผิดหลังจากเขา"(บันทึกโดยอบูดาวูด หะดีษเลขที่ 3201, อิบนุมาญะฮฺ หะดีษเลขที่ 1498, อัตติรมิซีย์ หะดีษเลขที่ 1024 และอะหฺมัด หะดีษเลขที่ 8809 และเชคอัลอัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษเศาะฮีหฺ ใน “เศาะฮีหฺ วะเฎาะอีฟ สุนัน อบีดาวูด” หะดีษเลขที่ 3201)