หิสนุลมุสลิม 57
แท้จริงฉันได้อธรรมต่อตัวเองซึ่งเป็นการอธรรมอย่างมากมาย
اللَّهُـمَّ إنِّي ظَلَـمْتُ نَفْسِي ظُلْـماً كَثِيراً وَلَا يَـغْفِرُ الذُّنُوبَ إلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ وَارْحَـمْنِي إنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
"โอ้อัลลอฮฺ แท้จริงบ่าวได้อธรรมต่อตัวเองซึ่งเป็นการอธรรมอย่างมากมาย และไม่มีผู้ใดจะอภัยโทษได้นอกจากพระองค์ ดังนั้น โปรดอภัยให้บ่าวด้วยการอภัยจากพระองค์และโปรดเมตตาบ่าวด้วยเถิด แท้จริงแล้วพระองค์คือผู้ทรงอภัยและทรงเมตตายิ่ง"(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 834 และมุสลิม หะดีษเลขที่ 2705)