206
แท้จริงเราจะกลับคืนสู่พระผู้อภิบาลของเราอย่างแน่นอน
بِسْمِ اللهِ، الْحَمْدُ للهِ { سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ } { وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ } الْحَمْدُ للهِ، الْحَمْدُ للهِ، الْحَمْدُ للهِ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ
"ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ การสรรเสริญทั้งหลายเป็นสิทธิของอัลลอฮฺ" แล้วกล่าวว่า "มหาบริสุทธิ์ยิ่ง ผู้ทรงอำนวยสิ่งนี้ให้เรา และเรานั้นไม่สามารถจะควบคุมมันได้" "และแท้จริงเราจะกลับคืนสู่พระผู้อภิบาลของเราอย่างแน่นอน" หลังจากนั้นให้กล่าวว่า "การสรรเสริญทั้งหลายเป็นสิทธิของอัลลอฮฺ" (3 ครั้ง) แล้วกล่าวว่า "อัลลอฮฺผู้ทรงยิ่งใหญ่ที่สุด" (3 ครั้ง) แล้วกล่าวต่อว่า "พระองค์ทรงบริสุทธิ์ยิ่ง โอ้อัลลอฮฺ ฉันนี้ได้อธรรมต่อตัวเอง ดังนั้น ได้โปรดยกโทษให้กับฉันเถิด เพราะแท้จริงแล้วไม่มีผู้ใดสามารถจะยกโทษได้นอกจากพระองค์"(บันทึกโดยอบูดาวูด หะดีษเลขที่ 2602, อัตติรมิซีย์ หะดีษเลขที่ 3446 และเชคอัลอัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษเศาะฮีหฺ ใน “เศาะฮีหฺ วะเฎาะอีฟ สุนัน อัตติรมิซีย์” หะดีษเลขที่ 3446)