:: ษัจญาญัน (ثَجَّاجًا) ::
“ษัจญาญัน” (ثَجَّاجًا) เป็นคำรากศัพท์และคุณศัพท์ของคำว่า “ษัจญะ – ยะษิญุ” (ثَجَّ – يَثِجُ) หมายถึง หลั่งไหลและเอ่อล้น ในพจนานุกรมอัลมุนญิด คำว่า “ษัจญาญัน มินัล อัรฎิ” (ثَجَّاجًا مِنَ الأَرْضِ) หมายถึง น้ำที่หลั่งไหลลงมา หรือหมายถึง น้ำฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก
คำนี้มีระบุไว้หนึ่งครั้งในอัลกุรอาน คือในสูเราะฮฺอันนะบะอ์ อายะฮฺที่ 14 อัลลอฮฺได้ตรัสไว้ว่า
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا
และเราได้หลั่งน้ำฝนลงมาอย่างมากมายจากเมฆ (อันนะบะอ์ 78 : 14)
ท่านอิบนุอับบาส, มุญาฮิด และคนอื่น ๆ มีความเห็นว่า “ษัจญาญัน” หมายถึง ไหลอย่างต่อเนื่อง ส่วนอัซซุญาจญ์กล่าวว่า “อัศศ็อบบาบ” (الصَّبَّابُ) หมายถึง หลั่งไหล และวะฮฺบะฮฺ อัซซุฮัยลีย์เห็นว่า “อัษษัจญ์” (الثَّجُّ) หมายถึง หลั่งไหลไม่หยุด
“อัษษัจญ์” (الثَّجُّ) ในความหมายดังกล่าวนี้สามารถเข้าใจได้จากหะดีษบทหนึ่งที่บันทึกโดยอัตติรมิซีย์ เป็นหะดีษที่รายงานจากท่านอิบนุอุมัร โดยท่านได้กล่าวว่า
أفضلُ الحجِّ العجُّ والثَّجُّ
หัจญ์ที่ประเสริฐที่สุดคือ อัลอัจญ์และอัษษัจญ์
“อัลอัจญ์” หมายถึง การกล่าวตับลิยะฮฺเสียงดัง ส่วน “อัษษัจญ์” หมายถึง การหลั่งเลือดสัตว์พลีที่ใช้ทำกุรบ่าน
