:: บทดุอาอ์ที่พิเศษ จากท่านนบีถึงท่านมุอ๊าซ ::
ดุอาอ์หลังละหมาดบทหนึ่งที่เรียกได้ว่า เป็นดุอาอ์ “Recommended” มาก ๆ คือบทดุอาอ์ที่ท่านเราะสูลุลลอฮฺได้สอนให้กับท่านมุอ๊าซ บินญะบัล เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ
แต่ก่อนที่ท่านเราะสูลจะสอนดุอาอ์บทนี้ ท่านได้พูดกับท่านมุอ๊าซว่า “มุอ๊าซ ฉันรักเธอนะ และฉันขอฝากฝังเธอว่า อย่าได้ละทิ้งดุอาอ์บทนี้หลังจากละหมาดเสร็จแล้วเด็ดขาด…”
แล้วท่านก็สอนดุอาอ์บทนี้
اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ
[ อ่านว่า : อัลลอฮุมมะ อะอินนี อะลา ซิกริกะ วะชุกริกะ วะหุสนิ อิบาดะติกะ ]
“โอ้อัลลอฮฺ โปรดช่วยเหลือข้าพระองค์ ในการรำลึกถึงพระองค์ ขอบคุณต่อพระองค์ และอิบาดะฮฺอย่างดีต่อพระองค์ท่านด้วยเถิด” (บันทึกโดยอบูดาวูด หะดีษเลขที่ 1522)
แง่คิดหนึ่งของบทเรียนนี้คือ อิบาดะฮฺที่ดีของเรา รวมถึงการขอบคุณและรำลึกถึงอัลลอฮฺนั้น เป็นความช่วยเหลือที่มาจากอัลลอฮฺ
บางทีถ้าเราเกิดมีคำถามขึ้นมาว่า “ทำไมการอิบาดะฮฺของฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลย?” หรือ “ทำไมฉันไม่ค่อยได้ชูกูร (ขอบคุณ) ต่ออัลลอฮฺ” คำตอบของมันก็คือ “เราไม่ค่อยได้ดุอาอ์ต่ออัลลอฮฺ” ก็ได้
“การรำลึกถึงอัลลอฮฺ” จะทำให้เราอยู่ในร่องในรอยของเส้นทางที่ถูกต้อง ส่วนการ “ขอบคุณต่อพระองค์” นั้น จะทำให้เราเป็นคนที่รู้คุณ ถ่อมตน และไม่เย่อหยิ่ง ในขณะที่ “การอิบาดะฮฺอย่างดีต่ออัลลอฮฺ” นั้น จะทำให้เรากลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด และสามารถเค้นศักยภาพสูงสุดที่ตนเองมีมาใช้ทำภารกิจงานที่พระองค์พอพระทัย
ขออัลลอฮฺทรงชี้แนะเราทุกคนครับ
