ภาคผลของการมอบหมาย (ตะวักกัล) ต่ออัลลอฮฺ

:: ภาคผลของการมอบหมาย (ตะวักกัล) ต่ออัลลอฮฺ ::

وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

และผู้ใดมอบหมายแด่อัลลอฮ พระองค์จะทรงเป็นผู้พอเพียงแก่เขา (อัฏเฏาะลาก 65 : 3)

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ

โอ้นบี! อัลลอฮนั้นเป็นที่พอเพียงแก่เจ้าแล้ว (อัลอันฟาล 8 : 64)

وَإِنْ يُرِيدُوا أَنْ يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ

และเจ้าจงอ่านให้พวกเขาฟังถึงเรื่องราวของนูห เมื่อเขา (นูห) กล่าวแก่ประชาชาติของเขาว่า โอ้หมู่ชนของฉัน หากว่าการพักอยู่ของฉันและการตักเตือนของฉันด้วยกับโองการทั้งหลายของอัลลอฮเป็นเรื่องใหญ่แก่พวกท่านแล้ว ดังนั้นฉันขอมอบหมายแด่อัลลอฮเท่านั้น พวกท่านจงร่วมกันวางแผนของพวกท่านพร้อมกับบรรดาภาคีของพวกท่านเถิด แล้วอย่าได้ปิดบังแผนการของพวกท่าน แล้วจงดำเนินการต่อฉันทันทีและอย่าได้รีรอเลย (ยูนุส 10 : 71)

إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ‎﴿٥٤﴾‏ مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ ‎﴿٥٥﴾‏ إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ‎﴿٥٦﴾

เราจะไม่กล่าวสิ่งใดเว้นแต่พระเจ้าบางองค์ของเราได้นำความชั่วเข้าไปสิงในตัวท่าน เขา (ฮูด) ได้กล่าวว่า แท้จริงฉันขอให้อัลลอฮทรงเป็นพยาน แล้วพวกท่านจงเป็นพยานด้วยว่าแท้จริงฉันปลีกตัวออกจากสิ่งที่พวกท่านตั้งภาคีอื่นจากพระองค์ ดังนั้นพวกท่านทั้งหมดจงวางแผนทำร้ายฉันเถิด แล้วพวกท่านอย่าได้ให้ฉันต้องรอคอยเลย แท้จริงฉันมอบหมายต่ออัลลอฮ (พระองค์คือ) พระเจ้าของฉันและพระเจ้าของพวกท่าน ไม่มีสัตว์เลื้อยคลานใดเว้นแต่พระองค์ทรงกำขมับของมันไว้ (คือทรงมีอำนาจเหนือมัน) แท้จริงพระเจ้าของฉันอยู่บนทางที่เที่ยงตรง (ฮูด 11 : 54-46)

وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

ฉันมิปรารถนาสิ่งใดนอกจากการปฏิรูปให้ดีขึ้นเท่าที่ฉันสามารถ และความสำเร็จของฉันจะไม่เกิดขึ้น เว้นแต่ด้วยความช่วยเหลือของอัลลอฮ แด่พระองค์ฉันขอมอบหมายและยังพระองค์เท่านั้นที่ฉันจะกลับไปหา (ฮูด 11 : 88)

أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ ‎﴿١٩٥﴾‏ إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ ‎﴿١٩٦﴾‏ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ ‎﴿١٩٧﴾

จงกล่าวเถิด (มุฮัมหมัด) ว่า พวกท่านจงวิงวอนขอต่อบรรดาภาคีของพวกท่านเถิด แล้วจงวางอุบายแก่ฉันด้วย อย่าได้ประวิงเวลาให้แก่ฉันเลย แท้จริงผู้คุ้มครองฉันคืออัลลอฮ ผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมา และในขณะเดียวกันพระองค์ก็ทรงคุ้มครองบรรดาคนดีทั้งหลายด้วย และบรรดาผู้ที่พวกเจ้าวิงวอนขออื่นจากพระองค์นั้น พวกมันไม่สามารถจะช่วยเหลือพวกเจ้าได้ และไม่สามารถช่วยเหลือตัวของพวกมันเองด้วย (อัลอะอฺรอฟ 7 : 195-197)

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ

แท้จริงอัลลอฮทรงรักใคร่ผู้มอบหมายทั้งหลาย (อาลิอิมรอน 3 : 159)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! ผู้ใดในหมู่พวกเจ้าออกจากศาสนาของพวกเขาไป อัลลอฮจะทรงนำมาซึ่งคนกลุ่มหนึ่งที่พระองค์ทรงรักพวกเขาและพวกเขาก็รักพระองค์ เป็นผู้นอบน้อมถ่อมตนต่อบรรดาผู้ศรัทธา ไว้เกียรติแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา พวกเขาจะเสียสละและต่อสู้ในทางของอัลลอฮ และไม่กลัวการตำหนิของผู้ตำหนิคนใด นั่นคือความโปรดปรานของอัลลอฮ ซึ่งพระองค์จะทรงประทานมันแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮคือผู้ทรงกว้างขวาง ผู้ทรงรอบรู้ (อัลมาอิดะฮฺ 5 : 54)

مَنِ التَمَسَ رِضَا اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَأَرْضَى عَنْهُ النَّاسَ وَمَنِ التَمَسَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَسْخَطَ عَلَيْهِ النَّاسَ

ผู้ใดแสวงหาความพอพระทัยของอัลลอฮ โดยแลกกับความเกลียดชังของมนุษย์ อัลลอฮจะพอพระทัยต่อตัวเขา และจะทรงให้มนุษย์พึงพอใจเขาด้วย และผู้ใดที่แสวงหาความพึงพอใจของมนุษย์ โดยแลกกับความโกรธกริ้วของอัลลอฮ อัลลอฮจะทรงโกรธกริ้วเขา และจะทำให้มนุษย์โกรธเกลียดเขาด้วย” (บันทึกโดยอัตติรมีซีย์ หะดีษเลขที่ 2414, อิบนุหิบบาน 1/510 หะดีษจากท่านหญิงอาอิชะฮฺ, เชคชุอัยบฺ อัลอัเนาอูฏ กล่าวว่า สายรายงานหะดีษนี้หะสัน ส่วนเชคอัลบานีย์กล่าวว่า หะดีษนี้เศาะฮีหฺ)

وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ

และแด่อัลลอฮ พวกเจ้าจงมอบหมายเถิด หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา (อัลมาอิดะฮฺ 5 : 23)

لَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ السَّمَاءَ لَا تُمْطِرُ ذَهَبًا وَلَا فِضَّةً

“พวกท่านรู้อยู่แล้วว่า ท้องฟ้าจะไม่โปรยน้ำฝนลงมาเป็นทองคำและเงิน”