หะดีษเลขที่ 200
เมื่อผู้คนได้เห็นผลไม้แรกฤดู กาล พวกเขาจะนำมันมามอบให้กับท่านเราะสูลุลลอฮฺ
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ (ح) وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مُوسَى قَالَ : حَدَّثَنَا مَعْنٌ قَالَ : حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِي صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ : كَانَ النَّاسُ إِذَا رَأَوْا أَوَّلَ الثَّمَرِ جَاءُوا بِهِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَإِذَا أَخَذَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ { اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثِمَارِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِينَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا وَفِي مُدِّنَا، اللَّهُمَّ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ عَبْدُكَ وَخَلِيلُكَ وَنَبِيُّكَ، وَإِنِّي عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ، وَإِنَّهُ دَعَاكَ لِمَكَّةَ، وَإِنِّي أَدْعُوكَ لِلْمَدِينَةِ، بِمِثْلِ مَا دَعَاكَ بِهِ لِمَكَّةَ وَمِثْلِهِ مَعَهُ } قَالَ : ثُمَّ يَدْعُو أَصْغَرَ وَلِيدٍ يَرَاهُ، فَيُعْطِيهِ ذَلِكَ الثَّمَرَ
กุตัยบะฮฺ บินสะอีด ได้รายงานแก่พวกเรา จากอนัส บินมาลิก (ในอีกรายงานหนึ่งระบุว่า) อิสหาก บินมูซา ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มะอนฺได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า มาลิกได้รายงานแก่พวกเรา จากสุฮัยลฺ บินอบูศอลิหฺ จากพ่อของเขา จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺกล่าวว่า : เมื่อผู้คนได้เห็นผลไม้แรกฤดู กาล พวกเขาจะนำมันมามอบให้กับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม แล้วเมื่อท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม รับมันมา ท่านจะกล่าวว่า "โอ้อัลลอฮฺ โปรดประทานความจำเริญในผลไม้ของเรา และโปรดประทานความจำเริญในเมืองของเรา และโปรดประทานความจำเริญในศออฺและมุด (หมายถึง การชั่งตวง) ของเรา โอ้อัลลอฮฺ แท้จริงอิบรอฮีมนั้นเป็นบ่าว สหายที่ใกล้ชิด และนบีของพระองค์ และแท้จริงข้าพระองค์ก็เป็นบ่าวและนบีของพระองค์ และแท้จริงอิบรอฮีมได้ขอดุอาอ์ต่อพระองค์แก่เมืองมักกะฮฺ และแท้จริงข้าพระองค์ขอดุอาอ์ต่อพระองค์ให้กับเมืองมะดีนะฮฺเช่นเดียวกับที่อิบรอฮีมได้ขอดุอาอ์แก่เมืองมักกะฮฺและเพิ่มเติมอีกเท่า" และท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺกล่าวว่า : หลังจากนั้นท่านเราะสูลจะเรียกเด็กที่อายุน้อยที่สุดที่ท่านเห็น (ขณะนั้น) แล้วมอบผลไม้นั้นแก่เด็กคนนั้น"
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ