หะดีษเลขที่ 40
สงครามค็อนดัก
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى قَالَ : حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيُّ قَالَ : حَدَّثَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْأَسْوَدِ عَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ : قَالَ سَعْدٌ، وَذَكَرَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ :لَقَدْ رَأَيْتُهُ يَوْمَ الْخَنْدَقِ ضَحِكَ حَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ، قَالَ : قُلْتُ : كَيْفَ؟، قَالَ : كَانَ رَجُلٌ مَعَهُ تُرْسٌ وَكَانَ سَعْدٌ رَامِيًا، فَكَانَ يَقُولُ كَذَا وَكَذَا بِالتُّرْسِ يُغَطِّي جَبْهَتَهُ، فَنَزَعَ لَهُ سَعْدٌ بِسَهْمٍ، فَلَمَّا رَفَعَ رَأْسَهُ رَمَاهُ فَلَمْ تُخْطِئْ هَذِهِ مِنْهُ يَعْنِي جَبْهَتَهُ وَانْقَلَبَ، وَأَشَالَ رِجْلَهُ،فَضَحِكَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ، قَالَ : قُلْتُ : مِنْ أَيِّ شَيْءٍ ضَحِكَ؟، قَالَ : مِنْ فِعْلِ الرَّجُلِ
มุฮัมหมัด บินอัลมุษันนา ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า : มุฮัมหมัด บินอับดุลลอฮฺ อัลอันศอรีย์ ได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า : อิบนุเอานฺได้รายงานแก่พวกเรา จากมุฮัมหมัด บินมุฮัมหมัด บินอัลอัสวัด จากอามิร บินสะอดฺ ซึ่งได้กล่าวว่า : ท่านสะอดฺ (บินอบีวักก็อศ) ได้กล่าวไว้ โดยที่ท่านได้พูดถึงท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า :ฉันเคยเห็นท่านนบีในวัน (แห่งสงคราม) ค็อนดัก ท่านหัวเราะกระทั่งเห็นฟันกราม อามิรกล่าวว่า : ฉันจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือครับ?” ท่านสะอดฺตอบว่า “ชายคนหนึ่งถือภาชนะใบหนึ่ง ในขณะที่สะอดฺกำลังยิงธนู แล้วชายคนนั้นก็กล่าวอย่างนั้นและอย่างนี้ และใช้ภาชนะของเขาปิดหัวศัตรู แล้วสะอดฺก็ดึงลูกธนูออกมา เมื่อศัตรูคนนั้นยกหัวขึ้น สะอดฺก็ยิงธนูใส่เขา และมันไม่พลาดจากเป้าเลย คือมันโดนเข้าไปที่หน้าผากของศัตรูจนล้มลงไป”แล้วท่านนบีก็หัวเราะกระทั่งเห็นฟันกราม อามิรกล่าวว่า : ฉันได้ถามว่า “ท่านเราะสูลหัวเราะทำไมหรือครับ?” ท่านสะอดฺตอบว่า “เพราะการกระทำของชายคนนั้น”(บันทึกโดยอัลบัซซาร หะดีษเลขที่ 1131, หะดีษเฎาะอีฟ แต่มีรายงานอื่น ๆ ที่เสริมให้รายงานมีความน่าเชื่อถือมากขึ้น อิมามอัลฮัยษะมีย์ได้กล่าวไว้ในหนังสือ “อัลมัจมะอฺ” ว่า : นักรายงานทั้งหมดเป็นกลุ่มเดียวกันกับเจ้าของหนังสือเศาะฮีหฺ (คือ อัลบุคอรีย์และมุสลิม) นอกจากมุฮัมหมัด บินมุฮัมหมัด อัลอัสวัด คนเดียวเท่านั้น ถึงอย่างนั้นท่านก็เป็นนักรายงานที่น่าเชื่อถือ (ษิเกาะฮฺ) ดู “อัลมัจมะอฺ” เล่มที่ 6 หน้าที่ 135)
สถานะหะดีษ : เฎาะอีฟ