เมื่อท่านนุอัยมานถูกท่านสุวัยบิฏแกล้ง

อบูบักรฺได้รายงานแก่พวกเราว่า วะกีอฺได้รายงานแก่พวกเรา จากซัมอะฮฺ บินศอลิหฺ จากอัซซุฮฺรีย์ จากวะฮบฺ บินอับดิ บินซัมอะฮฺ จากท่านหญิงอุมมุสะละมะฮฺ เล่าว่า :หนึ่งปีก่อนที่ท่านนบีจะเสียชีวิต เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ท่านอบูบักรฺได้ออกไปค้าขายที่เมืองบุศรอ (ในซีเรีย) พร้อมกับท่านนุอัยมานและท่านสุวัยบิฏ บินหัรมะละฮฺ ทั้งสองเคยร่วมสงครามบัดรฺ โดยที่ท่านนุอัยมานเป็นผู้ดูแลเสบียง ส่วนท่านสุวัยบิฏนั้นท่านเป็นคนที่ตลก ท่านได้พูดกับท่านนุอัยมานว่า “ให้อาหารกับฉันเถิด” ท่านนุอัยมานตอบว่า “(ไม่) จนกว่าท่านอบูบักรฺจะมา” ท่านสุวัยบิฏจึงพูดว่า “(ระวังตัวไว้เถอะ) ฉันจะสอนบทเรียนเจ้าเอง”ผู้รายงานเล่าว่า : แล้วคนกลุ่มหนึ่งก็เดินผ่านมา ท่านสุวัยบิฏได้บอกกับพวกเขาว่า “พวกท่านอยากจะซื้อทาสคนหนึ่งจากฉันไหม?” พวกเขาตอบว่า “เอาสิ” ท่านสุวัยบิฏก็บอกว่า “เขาเป็นทาสที่ช่างพูดสักหน่อยนะ เขาจะพูดกับพวกท่านว่า ‘ฉันเป็นอิสระนะ’ ถ้าพวกท่านได้ยินเขาพูดคำนั้นกับพวกท่าน พวกท่านก็จงปล่อยให้เขาพูดไปเถอะ อย่าไปทำร้ายทาสของฉันเลย” พวกเขาตอบว่า “ไม่แน่นอน เราจะซื้อเขาจากท่านเอง” แล้วพวกเขาก็ซื้อท่านนุอัยมานจากท่านสุวัยบิฏในราคา 10 เกาะลาอิศหลังจากนั้นพวกเขาก็ไปหาท่านนุอัยมาน แล้วคล้องผ้าสะระบั่นหรือเชือกที่คอของท่าน ท่านนุอัยมานจึงกล่าวว่า “เขาหลอกพวกเจ้าแล้ว ฉันเป็นคนอิสระนะ ฉันไม่ใช่ทาส” พวกเขาก็กล่าวว่า “เขาบอกเรื่องของเจ้ากับพวกเราแล้วละ” แล้วพวกเขาก็พาตัวท่านนุอัยมานไป เมื่อท่านอบูบักรฺมาถึง พวกเขาก็แจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นกับท่านผู้รายงานเล่าต่อว่า : ท่านอบูบักรฺรีบตามพวกเขาไป ท่านคืนเกาะลาอิสให้กับพวกเขาและพาท่านนุอัยมานกลับมา ผู้รายงานเล่าอีกว่า : เมื่อพวกเขากลับมาหาท่านนบี ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน พวกเขาก็เล่าเรื่องดังกล่าวกับท่าน ผู้รายงานบอกว่า : ท่านนบีก็หัวเราะออกมา ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม บรรดาเศาะหาบะฮฺที่อยู่รอบตัวท่านก็เช่นกัน(บันทึกโดยอิบนุมาญะฮฺ หะดีษเลขที่ 3719, ด้วยสายรายงานที่เฎาะอีฟ และบันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 26729)