หะดีษเลขที่ 24
ท่านอบูอุมามะฮฺร้องไห้ เพราะรู้สึกสงสารพี่น้องของท่าน
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بَحِيرٍ حَدَّثَنَا سَيَّارٌ قَالَ : جِيءَ بِرُءُوسٍ مِنْ قِبَلِ الْعِرَاقِ فَنُصِبَتْ عِنْدَ بَابِ الْمَسْجِدِ، وَجَاءَ أَبُو أُمَامَةَ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فَرَكَعَ رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ خَرَجَ إِلَيْهِمْ فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ : شَرُّ قَتْلَى تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ، ثَلَاثًا، وَخَيْرُ قَتْلَى تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ مَنْ قَتَلُوهُ، وَقَالَ : كِلَابُ النَّارِ، ثَلَاثًا، ثُمَّ إِنَّهُ بَكَى، ثُمَّ انْصَرَفَ عَنْهُمْ، فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ : يَا أَبَا أُمَامَةَ أَرَأَيْتَ هَذَا الْحَدِيثَ حَيْثُ قُلْتَ : كِلَابُ النَّارِ، شَيْءٌ سَمِعْتَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَوْ شَيْءٌ تَقُولُهُ بِرَأْيِكَ؟
قَالَ : سُبْحَانَ اللَّهِ إِنِّي إِذًا لَجَرِيءٌ لَوْ سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ، حَتَّى ذَكَرَ سَبْعًا لَخِلْتُ أَنْ لَا أَذْكُرَهُ، فَقَالَ الرَّجُلُ : لِأَيِّ شَيْءٍ بَكَيْتَ؟ قَالَ : رَحْمَةً لَهُمْ أَوْ مِنْ رَحْمَتِهِمْ
อับดุลลอฮฺ บินบะหีรได้รายงานแก่พวกเราว่า สัยยารได้รายงานแก่พวกเราโดยกล่าวว่า : ศีรษะ (ของพวกเคาะวาริจญ์) จากอิรักได้ถูกนำมาแขวนไว้ที่ประตูมัสญิด แล้วท่านอบูอุมามะฮฺก็เดินมา ท่านเข้าไปในมัสญิด และละหมาด 2 ร็อกอะฮฺ จากนั้นท่านก็ออกมาหา ท่านมองไปที่ (ศีรษะของ) พวกเขา แล้วท่านก็เงยหน้าขึ้นและกล่าวว่า "(พวกนี้คือ) คนที่ถูกฆ่าที่เลวร้ายที่สุดใต้ร่มเงาของท้องฟ้า" จำนวน 3 ครั้ง (แล้วท่านก็กล่าวว่า) "และคนที่ถูกฆ่าที่ดีที่สุดใต้ร่มเงาของท้องฟ้าก็คือ คนที่พวกเขาฆ่า" ท่านยังกล่าวอีกว่า "พวกหมานรก" จำนวน 3 ครั้ง จากนั้นท่านก็ร้องไห้ออกมา แล้วท่านก็ปลีกตัวมาจากพวกเขา บางคนได้กล่าวกับท่านว่า "ท่านอบูอุมามะฮฺครับ ท่านรู้บางอย่างมาเกี่ยวกับหะดีษที่ท่านได้ยินมาจากท่านเราะสูลุลลอฮฺหรือเปล่า ตอนที่ท่านพูดว่า 'พวกหมานรก' หรือว่าท่านพูดตามความคิดเห็นของท่านเอง?" ท่านอบูอุมามะฮฺกล่าวว่า "มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่อัลลอฮฺ ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็อาจหาญเกินไปแล้ว ถ้าฉันได้ยินมันมาจากท่านเราะสูลุลลอฮฺ ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน แค่เพียง 1 ครั้ง หรือ 2 ครั้ง กระทั่งถึง 7 ครั้ง แล้วฉันไม่ได้เอ่ยว่ามาจากท่านเราะสูล" แล้วชายคนหนึ่งก็ถามขึ้นว่า "แล้วท่านร้องไห้ทำไมหรือครับ?" ท่านอบูอุมามะฮฺตอบว่า "เป็นความรู้สึกสงสารต่อพวกเขา" หรือ "เพราะสงสารพวกเขา"(บันทึกโดยอะหมัด หะดีษเลขที่ 22151 หะดีษเศาะฮีหฺ)
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ