หะดีษเลขที่ 30
อุมมุอัยมันร้องไห้ เพราะการตายของลูกสาวของท่านเราะสูลุลลอฮฺ
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ : لَمَّا حُضِرَتْ بِنْتٌ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَغِيرَةٌ، فَأَخَذَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَضَمَّهَا إِلَى صَدْرِهِ، ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَيْهَا فَقَضَتْ وَهِيَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَبَكَتْ أُمُّ أَيْمَنَ، فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { يَا أُمَّ أَيْمَنَ أَتَبْكِينَ وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عِنْدَكِ؟ } فَقَالَتْ : مَا لِي لَا أَبْكِي وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَبْكِي، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { إِنِّي لَسْتُ أَبْكِي وَلَكِنَّهَا رَحْمَةٌ } ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ { الْمُؤْمِنُ بِخَيْرٍ عَلَى كُلِّ حَالٍ تُنْزَعُ نَفْسُهُ مِنْ بَيْنِ جَنْبَيْهِ وَهُوَ يَحْمَدُ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ }
ท่านอิบนุอับบาสเล่าว่า : เมื่อลูกสาวของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ใกล้จะเสียชีวิต ท่านเราะสูลได้อุ้มเธอขึ้นมากอดไว้ที่หน้าอกของท่าน จากนั้นท่านก็วางมือของท่านลงบนตัวเธอ แล้วเธอก็เสียชีวิตลงต่อหน้าท่าน อุมมุอัยมันร้องไห้ออกมา ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงถามเธอว่า "อุมมุอัยมัน เธอร้องไห้ทั้ง ๆ ที่เราะสูลของอัลลอฮฺอยู่กับเธอหรือ?" เธอกล่าวว่า "จะไม่ให้ฉันร้องไห้ได้อย่างไร ทั้งที่เราะสูลของอัลลอฮฺก็ร้องไห้?" ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม จึงกล่าวว่า "ฉันไม่ได้ร้องไห้ แต่มันคือความรักความเมตตา" แล้วท่านเราะสูลุลลอฮฺก็กล่าวว่า "ผู้ศรัทธานั้นอยู่ในสภาพที่ดีเสมอ วิญญาณของเขาจะถูกถอดออกจากระหว่างสีข้างทั้งสอง ในขณะที่เขากำลังสรรเสริญต่ออัลลอฮฺ ผู้ทรงเกียรติและสูงส่งยิ่ง"(บันทึกโดยอันนะสาอีย์ หะดีษเลขที่ 1843 หะดีษเศาะฮีหฺ)
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ