หะดีษเลขที่ 11
ท่านอิบนุอับบาสร้องไห้ เพราะความเจ็บปวดของท่านนบี
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّهُ قَالَ : يَوْمُ الْخَمِيسِ وَمَا يَوْمُ الْخَمِيسِ؟، ثُمَّ بَكَى حَتَّى خَضَبَ دَمْعُهُ الْحَصْبَاءَ، فَقَالَ :
اشْتَدَّ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَجَعُهُ يَوْمَ الْخَمِيسِ، فَقَالَ { ائْتُونِي بِكِتَابٍ أَكْتُبْ لَكُمْ كِتَابًا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدَهُ أَبَدًا }
فَتَنَازَعُوا وَلَا يَنْبَغِي عِنْدَ نَبِيٍّ تَنَازُعٌ، فَقَالُوا : هَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ { دَعُونِي فَالَّذِي أَنَا فِيهِ خَيْرٌ مِمَّا تَدْعُونِي إِلَيْهِ } وَأَوْصَى عِنْدَ مَوْتِهِ بِثَلَاثٍ : أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ وَأَجِيزُوا الْوَفْدَ بِنَحْوِ مَا كُنْتُ أُجِيزُهُمْ وَنَسِيتُ الثَّالِثَةَ
ท่านอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ได้กล่าวว่า "วันพฤหัสบดี แล้ววันพฤหัสบดีคืออะไร?" จากนั้นท่านก็ร้องไห้กระทั่งน้ำตาของท่านเปียกชุ่มก้อนกรวด แล้วท่านก็กล่าวว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ป่วยหนักในวันพฤหัสบดี และท่านได้กล่าวว่า "เอาบันทึกมาฉันหน่อย ฉันจะสั่งให้พวกท่านเขียนบางอย่าง แล้วพวกท่านจะไม่หลงทางอีกหลังจากนี้" บรรดาเศาะหาบะฮฺเกิดขัดแย้งกัน ทั้งที่พวกเขาไม่ควรขัดแย้งกันต่อหน้าท่านนบี พวกเขา (บางคน) กล่าวว่า "ท่านเราะสูลุลลอฮฺนิ่งเงียบไปแล้ว" แล้วท่านนบีก็กล่าวว่า "ปล่อยฉันไปเถอะ สิ่งที่ฉันพบเจออยู่นี้ดีกว่าที่พวกท่านเรียกร้องฉันเสียอีก" และท่านได้สั่งเสีย 3 อย่างก่อนท่านจะเสียชีวิตลง ได้แก่ (1) จงขับไล่ผู้ตั้งภาคีทั้งหลายออกจากคาบสมุทรอาหรับ (2) จงให้เกียรติทูตเช่นเดียวกับที่ฉันเคยให้เกียรติพวกเขา และฉัน (ผู้รายงานหะดีษ) ลืมข้อที่ 3(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 4431)
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ