หะดีษที่
9
แม่บทของการกล่าวขออภัยโทษ
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَيِّدُ الِاسْتِغْفارِ أنْ تَقُولَ : اللَّهُمَّ أنْتَ رَبِّي لا إلَهَ إلَّا أنْتَ، خَلَقْتَنِي وأنا عَبْدُكَ، وأنا علَى عَهْدِكَ ووَعْدِكَ ما اسْتَطَعْتُ، أعُوذُ بكَ مِن شَرِّ ما صَنَعْتُ، أبُوءُ لكَ بنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وأَبُوءُ لكَ بذَنْبِي فاغْفِرْ لِي؛ فإنَّه لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إلَّا أنْتَ قالَ ومَن قالَها مِنَ النَّهارِ مُوقِنًا بها فَماتَ مِن يَومِهِ قَبْلَ أنْ يُمْسِيَ، فَهو مِن أهْلِ الجَنَّةِ، ومَن قالَها مِنَ اللَّيْلِ وهو مُوقِنٌ بها فَماتَ قَبْلَ أنْ يُصْبِحَ، فَهو مِن أهْلِ الجَنَّةِ
จากท่านชัดด๊าด บินเอาสฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า “เจ้านาย (หรือแม่บท) ของการกล่าวขออภัยโทษ (อิสติฆฟาร) คือ 'โอ้อัลลอฮฺ พระองค์คือพระผู้อภิบาลของข้า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พระองค์ได้ทรงสร้างข้าและข้าคือบ่าวของพระองค์ ตัวข้ากับสัญญาแห่งผลตอบแทนที่ดีและสัญญาแห่งการลงโทษของพระองค์นั้น ข้าทำได้เท่าที่ข้ามีความสามารถเท่านั้น ข้าขอความคุ้มครองต่อพระองค์จากความชั่วร้ายที่ข้าได้กระทำไว้ ข้ากลับไปหาพระองค์ด้วยการยอมรับในความโปรดปรานของพระองค์ที่มีต่อตัวข้า และข้าขอกลับไปหาพระองค์ด้วยการยอมรับในความผิดบาปของข้า ดังนั้น ขอได้โปรดประทานอภัยแก่ข้าด้วยเถิด เพราะแท้จริงไม่มีผู้ใดสามารถประทานอภัยในบาปต่างๆ ได้นอกจากพระองค์'" ท่านกล่าวว่า "ใครที่อ่านดุอาอ์นี้ในยามเย็นด้วยความเชื่อมั่นที่แน่วแน่ต่อมัน แล้วเขาได้เสียชีวิตลงในค่ำคืนนั้น เขาจะเป็นหนึ่งในหมู่ชาวสวรรค์ และใครที่อ่านมันในยามเช้าด้วยความเชื่อมั่นที่แน่วแน่ต่อมัน แล้วเขาได้เสียชีวิตลงในวันนั้น เขาจะเป็นหนึ่งในหมู่ชาวสวรรค์เช่นกัน”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 6306)
สถานะหะดีษ: เศาะฮีหฺ