
หะดีษที่
10
สองสิ่งที่ง่ายแต่ปฏิบัติยาก
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَصْلَتَانِ أَوْ خَلَّتَانِ لَا يُحَافِظُ عَلَيْهِمَا عَبْدٌ مُسْلِمٌ إِلَّا دَخَلَ الْجَنَّةَ هُمَا يَسِيرٌ وَمَنْ يَعْمَلُ بِهِمَا قَلِيلٌ، يُسَبِّحُ اللهَ تَعَالَى دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ عَشْرًا وَيَحْمَدُ عَشْرًا وَيُكَبِّرُ عَشْرًا، فَذَلِكَ خَمْسُونَ وَمِائَةٌ بِاللِّسَانِ وَأَلْفٌ وَخَمْسُمِائَةٍ فِي الْمِيزَانِ، وَيُكَبِّرُ أَرْبَعًا وَثَلَاثِينَ إِذَا أَخَذَ مَضْجَعَهُ، وَيَحْمَدُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ وَيُسَبِّحُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، فَذَلِكَ مِائَةٌ بِاللِّسَانِ وَأَلْفٌ فِي الْمِيزَانِ قَالَ : فَلَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَعْقِدُهَا بِيَدِهِ، قَالُوا : يَا رَسُولَ اللهِ كَيْفَ هُمَا يَسِيرٌ وَمَنْ يَعْمَلُ بِهِمَا قَلِيلٌ؟، قَالَ يَأْتِي أَحَدَكُمْ يَعْنِي الشَّيْطَانَ فِي مَنَامِهِ فَيُنَوِّمُهُ قَبْلَ أَنْ يَقُولَهُ وَيَأْتِيهِ فِي صَلَاتِهِ فَيُذَكِّرُهُ حَاجَةً قَبْلَ أَنْ يَقُولَهَا
จากท่านอับดุลลอฮฺ บินอัมรู เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “ 2 สิ่งที่ไม่มีมุสลิมคนใดที่รักษา 2 สิ่งนี้ เว้นแต่เขาจะได้เข้าสวนสวรรค์ 2 สิ่งนี้เป็นเรื่องง่าย แต่มีคนที่ปฏิบัติน้อย (2 สิ่งนี้คือ) ในทุก ๆ หลังละหมาด 5 เวลาให้เขากล่าวตัสบีหฺ (สุบหานัลลอฮฺ) 10 ครั้ง แล้วกล่าวตะหฺมีด (อัลฮัมดุลิลลาฮฺ) 10 ครั้ง แล้วตักบีรฺ (อัลลอฮุอักบัร) อีก 10 ครั้ง ซึ่งจะรวมเป็น 150 คำที่ออกมาจากลิ้น และ 1,500 ความดีบนตราชั่ง (ในวันกิยามะฮฺ) และให้กล่าวตักบีรฺ 34 ครั้งเมื่อจะเข้ารนอน แล้วกล่าวตะหฺมีด 33 ครั้ง แล้วกล่าวตัสบีหฺ 33 ครั้ง ซึ่งรวมเป็น 100 คำที่ออกมาจากลิ้น และ 1,000 ความดีเมื่อบนตราชั่งในวันกิยามะฮฺ”ท่านอับดุลลอฮฺเล่าอีกว่า : ฉันได้เห็นท่านเราะสูลุลลอฮฺนับด้วยมือขวาของท่าน บรรดาเศาะหาบะฮฺได้กล่าวว่า “ท่านเราะสูลุลลอฮฺครับ มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่ 2 สิ่งนี้เป็นเรื่องง่าย แต่มีคนที่ปฏิบัติน้อย” ท่านนบีตอบว่า “ชัยฏอนจะมายังคน ๆ หนึ่งในหมู่พวกท่านในขณะที่เขาจะเข้านอน แล้วมันก็ทำให้เขาหลับไปก่อนที่จะได้กล่าวมัน และชัยฏอนจะมาหาเขาในละหมาด แล้วมันก็ทำให้เขานึกถึงความต้องการ (หรือภารกิจต่าง ๆ) ของเขาก่อนที่เขาจะได้กล่าวมัน”(บันทึกโดยอบูดาวูด หะดีษเลขที่ 5065, อันนะสาอีย์ หะดีษเลขที่ 1347, อัตติรมิซีย์ หะดีษเลขที่ 3410 ท่านกล่าวว่าเป็นหะดีษหะสันเศาะฮีหฺ และเชคอัลอัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษเศาะฮีหฺ ใน “เศาะฮีหฺ อัลญามิอฺ” หะดีษเลขที่ 3230)
สถานะหะดีษ: เศาะฮีหฺ