จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “วันนี้ใครถือศีลอดบ้าง?” ท่านอบูบักรกล่าวว่า “ผมครับ” ท่านเราะสูลถามต่อว่า “แล้ววันนี้ใครตามไปส่งญะนาซะฮฺบ้าง?” ท่านอบูบักรกล่าวว่า “ผมครับ” ท่านเราะสูลก็ถามอีกว่า “วันนี้ใครแจกจ่ายอาหารให้คนยากจนบ้าง?” ท่านอบูบักรกล่าวว่า “ผมครับ” และท่านเราะสูลก็ถามอีกว่า “วันนี้ใครไปเยี่ยมคนป่วยบ้าง?” ท่านอบูบักรกล่าวว่า “ผมครับ” แล้วท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ก็ได้กล่าวว่า “ไม่มีใครที่การงานดังกล่าวรวมอยู่ในตัวเขา เว้นแต่เขาจะได้เข้าสวนสวรรค์”(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษเลขที่ 1028)

จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “จากอุมเราะฮฺหนึ่งไปสู่อีกอุมเราะฮฺหนึ่งมีการลบล้างบาป (ที่เกิดขึ้น) ระหว่างทั้งสอง และสำหรับหัจญ์มับรูรนั้นไม่มีการตอบแทนใดสำหรับมัน นอกจากสวนสวรรค์”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 1773 และมุสลิม หะดีษเลขที่ 1349)

จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “อุปมาผู้ที่ต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ (และอัลลอฮฺทรงรู้ดียิ่งว่าใครที่ต่อสู้ในหนทางของพระองค์จริง) อุปไมยผู้ที่ถือศีลอด ผู้ที่ดำรงการละหมาด และอัลลอฮฺจะมอบให้แก่ผู้ที่ต่อสู้ในหนทางของพระองค์ หากเสียชีวิตเขาจะได้เข้าสวนสวรรค์ หรือไม่เขาก็จะได้เดินทางกลับอย่างปลอดภัยพร้อมกับผลบุญและทรัพย์เชลย”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 2787 และมุสลิม หะดีษเลขที่ 1876)

จากท่านหุซัยฟะฮฺ บินอัลยะมาน เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา เล่าว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “แท้จริงมีชายคนหนึ่งก่อนหน้าพวกท่าน มลาอิกะฮฺได้มาหาเขาเพื่อที่จะดึงวิญญาณของเขา จึงมีคำพูดถามเขาว่า ‘ท่านได้ทำความดีอะไรบ้าง??’ เขาตอบว่า ‘ฉันจำอะไรไม่ได้’ มลาอิกะฮฺกล่าวกับเขาว่า ‘จงนึกให้ดี’ เขาก็กล่าวว่า ‘ฉันจำอะไรไม่ได้เลย นอกจากว่าฉันเคยทำการซื้อขายกับผู้คนในโลกดุนยา และฉันได้ผ่อนปรนเวลาให้กับคนรวยจ่ายหนี้ของเขาตามที่สะดวก และฉันได้อภัยให้แก่คนที่ลำบาก’ อัลลอฮฺจึงให้เขาได้เข้าสวนสวรรค์”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 3451 และมุสลิม หะดีษเลขที่ 1560)

จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “ชายคนหนึ่งเห็นสุนัขกำลังเลียพื้นดินด้วยความหิวกระหาย ชายคนนั้นจึงถอดรองเท้าหนังของเขา แล้วตักน้ำให้กับมันจนหายกระหาย อัลลอฮฺจึงขอบคุณ (ตอบแทนความดีของ) เขาและให้เขาได้เข้าสวนสวรรค์”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 173)

จากท่านสะฮลฺ บินสะอดฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “ฉันและผู้ให้ความอนุเคราะห์เด็กกำพร้าจะอยู่ในสวนสวรรค์เช่นนี้" และท่านได้ชูนิ้วชี้และนิ้วกลางขึ้น พร้อมแยกทั้งสองนิ้วให้ห่างกันเล็กน้อย”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 5304)

จากท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า “ฉันได้เห็นคนหนึ่งพลิกตัวไปมาอยู่ในสวนสวรรค์ เนื่องจากเขาได้โค่นต้นไม้ต้นหนึ่งที่สร้างอันตรายแก่ผู้คนบนท้องถนน”(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษเลขที่ 1914)

จากท่านสะฮลฺ บินสะอดฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า "ใครที่รับประกันกับฉันซึ่งสิ่งที่อยู่ระหว่างกรามทั้งสอง (หมายถึงลิ้น) และสิ่งที่อยู่ระหว่างขาทั้งสอง (หมายถึงอวัยวะเพศ) ของเขา (จากการละเมิดได้) แน่นอนฉันจะรับประกันสวนสวรรค์แก่เขา”(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 6474)

จากท่านอบุดดัรดาอ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ชายคนหนึ่งได้กล่าวกับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า “ท่านเราะสูลของอัลลอฮฺครับ โปรดแนะนำการงานที่จะทำให้ผมได้เข้าสวนสวรรค์ด้วยเถิด” ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “อย่าโกรธ แล้วสวนสวรรค์จะเป็นของท่าน”(บันทึกโดยอัฏเฏาะบะรอนีย์ ใน “อัลเอาสัฏ” หะดีษเลขที่ 2374, อบูยะอฺลา ใน “อัลมุสนัด” หะดีษเลขที่ 1593, อัลมุนซีรีย์ ใน “อัตตัรฆีบ วัตตัรฮีบ” หะดีษเลขที่ 3/277, อัฏเฏาะบะรอนีย์ ได้บันทึกไว้ 2 รายงาน ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นสายรายงานที่เศาะฮีหฺ และเชคอัลอัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษที่เศาะฮีหฺ ใน “เศาะฮีหฺ อัลญามิอฺ” หะดีษเลขที่ 7374)

จากท่านอบุดดัรดาอ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ฉันเคยฟังท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “พ่อแม่นั้นคือประตูสวรรค์ที่อยู่ตรงกลางที่สุด (คือทางเข้าสวรรค์ที่ดีที่สุด) ดังนั้น หากท่านต้องการ ท่านก็อาจจะเพิกเฉยต่อประตูบานนั้น (ด้วยการละเลยหรืออกตัญญูต่อพ่อแม่) หรือรักษามันไว้ให้ดี (ด้วยการเชื่อฟังและกระทำดี)”(บันทึกอัตติรมิซีย์ หะดีษเลขที่ 1900, อิบนุหิบบาน หะดีษเลขที่ 2023, อัลหากิม หะดีษเลขที่ 4/152, และเชคอัลอัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษที่เศาะฮีหฺ ใน “เศาะฮีหฺ อัลญามิอฺ” หะดีษเลขที่ 7145)