หะดีษเลขที่ 9
ท่านอบูบักรฺ ผู้คลายความโศกเศร้าของบรรดาเศาะหาบะฮฺ เมื่อท่านนบีเสียชีวิต
عَنْ الزُّهْرِيِّ قَالَ : أَخْبَرَنِي أَبُو سَلَمَةَ أَنَّ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْبَرَتْهُ، قَالَتْ : أَقْبَلَ أَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَلَى فَرَسِهِ مِنْ مَسْكَنِهِ بِالسُّنْحِ حَتَّى نَزَلَ، فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فَلَمْ يُكَلِّمْ النَّاسَ حَتَّى دَخَلَ عَلَى عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا، فَتَيَمَّمَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ مُسَجًّى بِبُرْدِ حِبَرَةٍ، فَكَشَفَ عَنْ وَجْهِهِ ثُمَّ أَكَبَّ عَلَيْهِ فَقَبَّلَهُ ثُمَّ بَكَى، فَقَالَ : بِأَبِي أَنْتَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ لَا يَجْمَعُ اللَّهُ عَلَيْكَ مَوْتَتَيْنِ أَمَّا الْمَوْتَةُ الَّتِي كُتِبَتْ عَلَيْكَ فَقَدْ مُتَّهَا،قَالَ أَبُو سَلَمَةَ : فَأَخْبَرَنِي ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا : أَنَّ أَبَا بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ خَرَجَ وَعُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ يُكَلِّمُ النَّاسَ، فَقَالَ : اجْلِسْ، فَأَبَى، فَقَالَ : اجْلِسْ، فَأَبَى، فَتَشَهَّدَ أَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَمَالَ إِلَيْهِ النَّاسُ وَتَرَكُوا عُمَرَ، فَقَالَ : أَمَّا بَعْدُ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ يَعْبُدُ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَإِنَّ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدْ مَاتَ، وَمَنْ كَانَ يَعْبُدُ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ، قَالَ اللَّهُ تَعَالَى : { وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ } إِلَى { الشَّاكِرِينَ } الآيَة، وَاللَّهِ لَكَأَنَّ النَّاسَ لَمْ يَكُونُوا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَهَا حَتَّى تَلَاهَا أَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، فَتَلَقَّاهَا مِنْهُ النَّاسُ فَمَا يُسْمَعُ بَشَرٌ إِلَّا يَتْلُوهَا
รายงานจากอัซซุฮฺรีย์ว่า อบูสะละมะฮฺได้บอกกับฉันว่า ท่านหญิงอาอิชะฮฺ ภรรยาของท่านนบี ขอพรและความศานติจงมีแด่ท่าน ได้เล่าให้เขาฟังว่า : ท่านอบูบักรฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ได้ควบม้ามาจากที่อยู่ของท่านชื่อ "อัสสุนหฺ" กระทั่งท่านมาถึง (เมืองมะดีนะฮฺ) ท่านได้เข้าไปในมัสญิด และไม่ได้คุยกับใครเลย กระทั่งท่านได้เข้าไปหาท่านหญิงอาอิชะฮฺ และได้พบท่านนบี (ซึ่งเสียชีวิตแล้ว) ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม โดยที่ (ร่างของ) ท่านถูกคลุมไว้ด้วยผ้าบุรดะฮฺ ท่านอบูบักรฺเปิดผ้าที่ปิดหน้าท่านนบี คุกเข่าลงต่อหน้าท่าน แล้วก็จูบท่าน จากนั้นท่านอบูบักรฺก็ร้องไห้ออกมาพร้อมกับกล่าวว่า "ฉันขอไถ่ตัวท่านด้วยพ่อของฉัน โอ้นบีของอัลลอฮฺ อัลลอฮฺจะไม่ทรงรวม 2 ความตายให้กับท่าน ส่วนความตายที่ถูกกำหนดให้แก่ท่านนั้นมันได้เกิดขึ้นแล้ว"อบูสะละมะฮฺกล่าวว่า ท่านอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ได้บอกกับฉันว่า : เมื่อท่านอบูบักรฺออกไป และ (พบว่า) ท่านอุมัรกำลังพูดคุยกับผู้คน เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ ท่านอบูบักรฺก็กล่าวว่า "นั่งลงเถิด" แต่ท่านอุมัรไม่สนใจ ท่านอบูบักรฺกล่าวอีกครั้งว่า "นั่งลงเถิด" แต่ท่านอุมัรก็ยังไม่สนใจ ท่านอบูบักรฺจึงกล่าวคำปฏิญาณ (ชะฮาดะฮฺ) จนผู้คนพากันไปหาท่านและทิ้งท่านอุมัรไป แล้วท่านอบูบักรฺก็กล่าวว่า "ใครในหมู่พวกท่านที่เคารพภักดีต่อมุฮัมหมัด แท้จริง (บัดนี้) มุฮัมหมัดได้จากไปแล้ว และใครก็ตามที่เคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ แท้จริงพระองค์ทรงมีชีวิตโดยไม่ตาย อัลลอฮฺ ผู้ทรงสูงส่ง ได้ตรัสไว้ว่า "และมุฮัมหมัดหาใช่อื่นใดไม่ นอกจากเป็นเราะสูลคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งบรรดาเราะสูลก่อนหน้าเขาได้ล่วงลับไปแล้ว แล้วหากเขาจากไปหรือเขาถูกฆ่าตาย พวกเจ้าก็จะหันสันเท้าของพวกเจ้ากลับกระนั้นหรือ? และผู้ใดที่หันส้นเท้าทั้งสองของเขากลับแล้วไซร้ มันก็ไม่มีทางก่อความเสียหายใด ๆ แก่อัลลอฮฺได้ และอัลลอฮฺจะทรงตอบแทนแก่บรรดาผู้ขอบคุณ (อาลิอิมรอน 3 : 144)" ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ เสมือนว่าผู้คนไม่เคยรู้มาก่อนว่าอัลลอฮฺได้ประทานอายะฮฺดังกล่าว กระทั่งท่านอบูบักรฺได้อ่านมันขึ้นมา สุดท้ายผู้คนก็เข้าใจ และไม่มีใครที่ได้ยิน (ข่าวการเสียชีวิตของท่านนบี) เว้นแต่พวกเขาจะอ่านอายะฮฺนั้น(บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษเลขที่ 1241)
สถานะหะดีษ : เศาะฮีหฺ